پادکست 822 #12 – چهارم اردیبهشت 1396

یک دیدگاه

1. من در باره رابطه مرگ و پخت نون چیز زیادی به ذهنم نمیرسد. شاید اگر سعی کنم بتوانم مطلبی بنویسم . اما توصیه شده ام چیزی بنویسم که روان و بدون گیر و گور باشد . برای همین رابطه ازدواج و نون پختن را که فکر میکنم برایم راحت تر است مینویسم.
   سه مدل برخورد با رابطه را در زوجین من شناسایی کرده ام
   الف) طرفین فرض میکنند رابطه بلا فاصله پس از ازدواج تشکیل شده و کامل است . مانند خرید یک اتومبیل ، که محصول نهایی را کامل و بدون نقص تحویل میگیرید( فعلا خودروی داخلی را فراموش کنید ) و باید از ان استفاده کرد .وتلاشی برای تعمیق رابطه انجام نمیگیرد .که احتمالا این رابطه در سالهای اولیه با مشکل روبرو میشود .
   ب) طرفین معتقد به ساخت زیر بنایی رابطه هستندو برای سهولت کار ازدواج در سن کم که شخصیت طرفین شکل نگرفته را توصیه میکنند .تا با مصالح خام وجودی (مثل گچ و سیمان و میلگرد در ساختمان ) بنای مشترک از پی ساخته شود .که ضرب المثل “از مورچه ای قصر سلیمانی خواست ” در اینجا مصداق پیدا میکند
   ج)ازدواج در سنین بالا تشویق که طرفین با دست پر به میدان می ایند. مانند ساخت یک خانه پیش ساخته .که یافتن فرد مناسب بسیار مهم میشود . که مشکلات نه گانه ( خودمان را درک نمی کنیم – طرف مقابل را درک نمیکنیم و….) پیش میاید .
   شاید مام طبیعت بسیار مهربان تر از این باشد و ازدواج به روش NO KNEAD BREAD را بیشتر برای ما بپسندد.یعنی زوجین مانند اب و آرد وکمی مخمر احساس؛ عاطفه و هورمون مخلوط شوندو زوجین برای مدتی طولانی کاری به این رابطه نداشته باشند .و چون این خویشتنداری بسیار سخت است ، طبیعت برای تسهیل این خویشتنداری ، به زوجین فرزندی ( یا فرزندانی ) می دهد تا حداقل 18 سال حسابی مشغول باشندو به رابطه خود ور نروند . بعد از استقلال فرزندان که تخمیر بخوبی انجام و همچنین با حداقل یک ساعت و نیم گفتگوی روزانه زوجین ؛ در این زمینه هم استاد شده اند. میتوانند در کوره رنجهای میانسالی رابطه خود را پخته و سالها با خوبی وخوشی زندگی کنند

   پاسخ