زندگی نکردن، زندگی کردن، عشق واقعی مجازی و کمال گرایی در پادکستی طولانی با همشهری من معین.
پادکست فارسی فنامنا را که با فید پادکست به راه بادیه منتشر می شود، می توانید روی بیشتر اپ های پادکستینگ گوش بدهید.
Apple Podcasts, Castbox, Radio Public, Pocket Casts, Spotify, Google Podcasts, Anchor
آدرس ایمیل و کانال تلگرام پادکست به راه بادیه.
آدرس صفحه اینستاگرام و توئیتر به راه بادیه.
اگر شما هم مایل هستید درباره زندگی خودتان حرف بزنید می توانید در پادکست فارسی فنامنا شرکت کنید.
با این دیدگاه که این کار باید انجام بشه، کار انجام ندم.با این دیدگاه که باید از این کار لذت ببری کار انجام بده.مرسی معین برایِ این جمله. همیشه شبیه این مضمون رو می‌شنویم. ولی این یه تاثیرِ دیگه ای داشت.
این جمله رو با خودم تکرار میکنم. خیییلی بهم کمک میکنه
ممنون از هردو شمامرسی اقای سخاوتی از بیان این جمله:«نگاهم به زندگی از بیرون بریده شد و به درونم برگشت» خیلی قابل تامله…
فنامنا منو یاد داستان Fight Club می ندازه….
ممنون
و نکته ای که خیلی جالب بود این بود که آقای معین در حوزه فرش کار می کند. برای من فرش خیلی جذاب است .چطور می شود اینکار را شروع کرد؟
با نام و یاد خدا ?
ولی جدا از شوخی باید مدام دنبالش باشید و از شکست خودن نترسید.
بازم جواب بهتر برای نقطه ی شروع: استاد اینترنت
سلام
خیلی ممنونم از علی سخاوتی عزیز که دید تازه و عمیقی از زندگی به ما می دهند. همچنین تشکر از آقا معین که با روایت صادقانه ی زندگی خود به ما درس های جالبی دادند. امیدوارم موفق باشید
در ضمن همان گونه که اقای سخاوتی گفتند برای ابراز عشق احتیاج به حرف و کلام نیست و ادبیات ما نیز پر از همچون مفاهیمی است.
حرف و گفت و صوت را بر هم زنم. تا که بی این هر سه با تو دم زنم
یک جایی از پادکست هم اظهار داشتید که هر چه را نتوان به زبان آورد توهمی بیش نیست که به نظر من در مورد تمام افکار و احساسات نمی توان چنین چیزی گفت و واقعا بعضی چیزهای واقعی فقط چشیدنی است و گفتنی نیست که مثال بارز آن عشق است . به قول استاد شفیعی کدکنی خدا و عشق را نمی توان توصیف کرد هرگاه توانستی توصیف کنی دیگر آن نه خداست و نه عشق.
تائویی که به زبان بیاد تائوی جاودان نخواهد بود
علی هیچ به احساس و زیبایی توجه نداری، توی دنیای بی‌روحی زندگی می‌کنی خیلی نگاه خشکی داری. قالب وبلاگت رو عوض کن، اون قبلی بهتر بود که عکس خودت بالای قالب بود. به همه میگی ثابت کن ربات نیستی اما بیشتر از همه به خودت باید بدبین باشی که نمیشه از یک ربات تشخیصت داد. صابر نقطه مقابل تو بود توی نرمی خلق و طبیعت.
این‌ها رو همه رفاقتی باید نشست توی یه پادکست برات باز کرد بعد از 6 سال خوندن بلاگت.
_____
کامنت‌گذاری هم که مشکل داره اینم شانسی می‌فرستم.
تو دیگه چی میگی ؟ …..خوو نیا اینجا مگه مجبوری ؟ میتونی فنامنا شرکت کنی ببینیم حرف حسابت چیه و با دنیای زیبا و پر از احساست آشنا بشیم
موافقم این پادکست های آخر دیگه واقعا خسته کننده و سرد شده ، میزبان علی رغم اون چیزی که می خواد نشون بده هیچ حس و درک هم دلانه ای از شرکت کنندگان نداره و صرفا به عنوان ابزاری برای تولید پادکست براش اهمیت دارن ، خیلی جاها حس می شه واکنش ها و حرف هاش برای جذب مشتری و مشارکت کننده های بعدیه و حرف دلش نیست
خیلی جالب بود ممنون