پادکست فارسی فنامنا – ده خرداد 98

دیدن دریا از بالای کوه، سفر با کوله پشتی و دوچرخه و داستانهای دیگر با عباس.

پادکست فارسی فنامنا را که با فید پادکست به راه بادیه منتشر می شود، می توانید روی بیشتر اپ های پادکستینگ گوش بدهید.

Apple PodcastsCastboxRadio PublicPocket CastsSpotifyGoogle PodcastsAnchor

آدرس ایمیل و کانال تلگرام پادکست به راه بادیه.

آدرس صفحه اینستاگرام و توئیتر به راه بادیه.

صفحه فیسبوک فنامنا.

اگر شما هم مایل هستید درباره زندگی خودتان حرف بزنید می توانید در پادکست فارسی فنامنا شرکت کنید.

10 دیدگاه

  1. لذت بردم از این معاشرت.عباس راهش رو درست رفته.و بزرگترین دستاوردی که بدست آورده، سفر، کوهنوردی، تجربه یا همسفر خوب نیست.چه بسا خیلی ها با داشته های بیش از این، هنوز منفعل و‌ منتظر روزنه امیدی از جامعه بیرون هستند.درحالیکه که‌ عباس چراغ کوچکی در دلش روشن کرده که از گرماش انرژی میگیره و از نورش روشنایی.و بنظرم آرامش و رضایتی درونی که بدست آورده و به کلامش هم تابیده، از همینجا میاد.

    آقا دم شما هر دو گرم.

  2. ممنون از میزبان و عباس.

    یه سوالی هم دارم که مقدمه‌ی مفصلی داره:
    من کسی رو نمی‌شناسم که دلش نخواد تجربیاتی که عباس داشته رو تجربه‌کنه، اما هم زمان کم‌تر کسی رو دیدم که بتونه هم‌چه چیزهایی رو تجربه‌کنه.

    دلیلی که معمولا دیدم اینه که وقتی راهی رو انتخاب می‌کنی، هم‌زمان داری به انتخاب چیزهای دیگه‌ای که در راستای انتخابت نیستند می‌گی نه؛ و نه گفتن همیشه راحت‌نیست!
    البته گاهی، مثل وقتی که باید به عرف و تصورِ رایجِ موفقیت در جامعه‌ای بگی نه، که معیارهای متعارفِ موفقیتش رو ناسالم می‌بینی. اما گاهی سخته، چون با چیزهایی منافات داره که می‌خوای‌شون و نمی‌خوای (یا نمی‌خوای‌بخوای) که ازشون دل‌بکنی.

    سوالی که من دارم اینه که کاش بشه عباس کمی توضیح بده چطوری با سخت‌ترین چیزهایی مواجه‌شده که به خاطر طرز زندگی‌ش مجبور به مقابله‌ با اون‌ها بوده؟ اون‌ها رو حذف‌کرده، یا به‌صورت مقطعی به تعویق‌انداخته؟ و این‌که آیا دیدنِ اطرافیانی که اون‌چیزها رو دارن، هیچ‌وقت دچار تردیدش نمی‌کنه؟

    ممنون.

    1. سلام . کاملا درسته … من از خیلی چیزهای عرف در زندگی گذشتم و سبک زندگی متفاوتی را نسبت به عموم انتخاب کردم … شاید در پادکست بعدی بیشتر در این مورد توضیح بدم اما خلاصه ش همون چیزی هست که آقای سخاوتی هم بهش میگه از سیستم خارج شدن … وقتی از سیستم خارج بشید دیگه خیلی سخت نیست

  3. ممنون از حسن نظر شما … من واقعا در زمینه کوهنوردی خیلی رزومه ی پرباری ندارم که بتونم بهش افتخار کنم و اصولا هم اهل این کار نیستم … بطور کلی در لحظه زندگی کردن یکی از ایدئولوژی های زندگی من هست و همیشه دوست داشتم جای خودم باشم

  4. چیزی که بیش از همه در لحن و نوع صحبت کردن عباس توجه من رو جلب کرد آرامش و رضایتی بود که این آدم از مسیری که طی کرده داره و از جایی که هست. این چیزیه که خود من به شخصه خیلی کم دیدم تو آدما. همه اغلب می خوان جای دیگه ای باشن که شامل اکنون و اینجا نمیشه .اینکه یه نفر دنبال رزومه ردیف کردن و افتخارات و دستاورد سازی از تجربه های خودش،نباشه نشان از یک نوع سلامت و تعادل شخصیتی داره. به نظرم این قسمت از روحیات و نوع تعامل با زندگی تو این گفتگو جای پرداخت بیشتری داشت .

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *