الف- همانقدر که به خود حق می دهید از دیگران درخواستی داشته باشید، به دیگران هم حق می دهید که به درخواست شما نه بگویند.
ب- بعد از نه شنیدن، بیشتر از یکی دو ساعت (یا حداکثر یکی دو روز) اعتماد به نفس خود را از دست نمی دهید و علت وجودی خود را زیر سؤال نمی برید.
ج- گوینده “نه” یا همان رد کننده درخواست خود را دشمن درجه یک خود نمی پندارید.
د- با گوینده “نه” یا همان رد کننده درخواست خود – به امید عوض کردن نظرش – بحث و جدل نمی کنید.
ه- بعد از نه شنیدن، باز می توانید همان درخواست را از اشخاص دیگری بکنید.
و- بعد از نه شنیدن می توانید درخواست خود را – هر چه هست – بهتر کنید یا کلا تغییرش بدهید.
ز- بعد از نه شنیدن، گوینده نه یا همان رد کننده درخواست خود را تحلیل روانی نمی کنید. خودتان را هم همینطور.
ح- بعد از رد شدن درخواستتان، چیز دیگری در زندگی دارید که به آن بپردازید.
ط- به این اصل ساده اعتقاد دارید که همه آدمها – به جز کسانی که از آنها مدرک دارید – به شما بدهی ندارند. یا حداقل خودشان اینطور فکر می کنند.
ی- به این اصل ساده اعتقاد دارید که همه آدمها – به جز کسانی که بعدا شما مجبور خواهید شد به آنها نه بگویید – بدون هیچ دلیل خاصی به شما نه می گویند.
من نمیتوانم نه بشنوم و احساس rejection درم بسیار قوی است. این نوشته حالم را بهتر کرد. ممنون.