خلق وبلاگ – گزینه جایگزین

11 دیدگاه

1. قبلا میدونستم که معتادم؛ به فکر کردن و نگاه کردن. بعد فهمیدم حرف‌زدن و نوشتن و فکرکردن و نگاه‌کردن٬ همشون یکی‌اند. یه نگا به خودم انداختم٬ دیدم به نوشتن هم معتاد شدم. وبلاگ‌نوشتن برام یه تجربه‌ی جالب بود. چون میدیدم میتونم خلق کنم و دیگران رو به خوندن خضعبلاتم٬ علاقه‌مند کنم. همه چی گل و بلبل بود٬ تا اینکه دیدم اکثر ساعات روزم رو دارم درمورد نوشتن و سوژه‌ی نوشتن و وبلاگ فکر میکنم(و هیچ ارداه‌ای برای انجام کار دیگه‌ای ندارم) . این شرایط مصادف شده بود با حذف یا کم‌رنگ شدن روابطم توی دنیای واقعی.
   به همین دلیل تصمیم گرفتم با یه خداحافظی٬ و حذف وبلاگ٬ همه رو خوشحال کنم و خودم رو آزاد.
   اما همونطور که گفتم٬ من کاملا معتاد نوشتن شدم… حالا حدود یه ماه میگذره و من هر روز هم مینویسم(واسه خودم) و هم به وبلاگ و افرادی که اونجا شناختم فکر میکنم و از اونطرف هیچ حرکتی برای بهبود روابط اجتماعیم نمیکنم
   نظر خودم اینه که دچار درخودفروماندگی و خلا شخصیتی هستم و وبلاگ یه جور سرپوش گذاشتن بود برای اینکه خیلی از حفره‌های شخصیتیم رو پر کنم(مشخصه که موجود بدبینی‌ام؟)
   با این قصه‌ی کرد شبستری که من خدمتتون عارض شدم٬ به نظرتون وبلاگ نوشتن واسه اینجانب حکمِ مکروه داره یا مستحب؟

   بین این چیزایی که خوندم ازتون٬ ذکر استعداد هیچ‌کاری‌نکردن یا خیره شدن به سقف بود که جذبم کرد. آخه اولین باره میبینم کسی این استعداد(م) رو جدی گرفته و الخ.

   پاسخ

   1. مکروه و مستحب بودنش از دایره دانش من خارج است ولی شاید این مطلب به شما کمک کند

      پاسخ

2. سلام
   من پسری 14 ساله هستم
   قبلا یک وبلاگ داشتم و ان را ول کردم
   ولی دوستم وب شما رو به من معرفی کرد
   نظرم عوض شد واقعا
   ممنونم:)

   پاسخ

3. امروز قطعا یک نقطه عطف در زندگی من بود.
   خوشحالم که تو این برنامه شرکت کردم و ممنونم از علی عزیز برای اینکه با این برنامه امکان کشف لبه ای جدید رو برای من فراهم کرد. حالا شور و شوقم واسه ایجاد ترکیبات جدید که یکی از اونها خلق وبلاگه خیلی بیشتر و باشعورتر !!! شد.
   امیدوارم موجود جدیدی که امروز نطفه اش تشکیل شد خوب و به موقع رشد پیدا کنه و بتونم خبر تولدش رو همین جا بدهم.

   پاسخ

4. خواندن این مطلب را هم توصیه میکنم

   http://1pezeshk.com/archives/2014/11/benefits-of-blogging-you-must-know.html

   پاسخ

5. سلام
   راستش چند ماه پیش کتاب امکان افتاد دستم و سریع خوندمش . از همون موقع تصمیم گرفتم مسیر زندگیم رو عوض کنم و کاری که قلبا بهش علاقه دارم رو انجام بدم.برای این کار هم تصمیم دارم الان از ارشد انصراف بدم و برم خدمت و بعدش دنبال کار.اما کلی فکر منفی میاد تو ذهنم تا حدی که منو از تصمیمم برمیگردونه.مثلا میترسم که تصمیم اشتباه باشه.میترسم که برم و پشیمون بشم.میترسم چون برای ارشد وقت گذاشتم و الان اون همه تلاش و وقت و انرژی از بین میره.خلاصه اولش خیلی سهل بود ولی الان نمیتونم شرایط رو مدیریت کنم و حتی درست فکر کنم.از اینجا مونده و از اونجا رونده!

   پاسخ

   1. من همين مشكل رو دارم. براي هر تصميمي كه مي گيرم صد تا فكر منفي مياد سراغم

      پاسخ

      1. بالاخره تصمیمم رو یک سره کردم و رفتم سراغ سربازی و بعد کار.البته برای بعد سربازی برنامه کاری مدونی ندارم ولی نا امید هم نیستم.دوست دارم کسب و کار خودم رو شروع کنم.رقابت کردن و ارایه طرحهای جدید رو دوست دارم.امید که 30 سال دیگه به این روزها افتخار کنم

         پاسخ

6. ای گرامی بفرما آیا برای وبلاگ های با مطالب علمی مانند وبلاگ های آموزش نرم افزار یا مانند آن هم همین دیدگاه درست است؟یعنی به رشد آدم کمک می کند؟

   پاسخ

   1. هيچ فرقي ندارد

      پاسخ

7. خیلی خوشحالم که توی فاصله ی کوتاهی با دوتا مطلب قشنگ آپ کردی ، وبلاگ نویسی و البته نوشتن نقش موثری در زندگی من ایفا کرده و تونسته برام دوستای خوبی به ارمغان بیاره ، البته تو حساب نیستی چون با تو مجازی آشنا نشدم :-دی

   پاسخ