یازده نشانه یک زندگی نسبتا نرمال

الف- مجبور نیستی دائما خودت را به خودت یا به فرد دیگری توضیح بدهی.

ب- خوردن و خوابیدن فعالیتهای مهم، لذت بخش و دائمی محسوب می شوند.

ج- درام (drama) پیش فرض تعاملات روزمره زندگی نیست، اگرچه ممکن است گه گداری پیش بیاید.

د- مجبور نیستی دائما چیزی را مخفی کنی.

ه- اشتباه می کنی و بعضی از تصمیمهایت را زیر سؤال می بری.

و- هیچ کاری نکردن یک گزینه معتبر محسوب می شود.

ز- کوچکترین سوراخ تنهایی ات را دائما با بتونه معاشرت پر نمی کنی.

ح- به هیچ چیز آنقدر معتاد نیستی که حتی برای یکی دو روز نتوانی آنرا ترک کنی.

ط- بازی می کنی. و می بازی. یا می بری.

ی- گه گداری از ته دل می خندی. یا گریه می کنی.

ک- نگرانی، ترس و اضطراب همه لحظات را در بر نمی گیرند.

5 دیدگاه

  1. قسمت ز بی چقدر دلنشین بود. مخصوصا الان که به دید و بازدید های بی خاصیت و استرس زای عید فکر میکنم. دیدن کسانی که هیچ حسی به دیدن شان نداری

  2. در عین سادگی، چه جالب و جامع و مانع گفته‌ای این نشانه ها را.
    دست مریزاد، دوست همیشگی

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *