عامل اصلی ترافیک شهر تهران و ده روش برای از بین بردن آن

به جز چند استثنا، همه کسانی که کلاس زبان(زبان انگلیسی) می روند قصد یادگیری زبان ندارند. دلیلش هم اینست که با وجود اینکه روشهای مؤثرتر، کم هزینه تر و سریعتری برای یادگیری زبان وجود دارد ولی ما این همه مؤسسه و دم و تشکیلات آموزش زبان داریم. من فکر می کنم یکی از عوامل اصلی ترافیک تهران (و هر شهر دیگری که مشکل ترافیک دارد) همین کلاسهای زبان هستند. از هر دو نفر که تو خیابان می بینی یک نفرشان یا در حال رفتن به کلاس زبان است یا در حال برگشتن از کلاس زبان. با افزایش ظرفیت  مترو و اتوبوس مردم هم بیشتر کلاس زبان می روند. بچه هایشان را قبل از اینکه زبان مادریشان را درست یاد بگیرند به کلاس زبان می فرستند. کلاس زبان ویژه بچه های پیش دبستانی. کلاس زبان وبژه بچه های 1-3 سال. کلاس زبان ویژه مادران باردار.

روشهای مؤثرتر، کم هزینه تر و سریعتر برای یادگیری زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری چیست؟

A – یادگرفتن روزی 30 لغت جدید. ماهی 900 لغت. سالی 11 هزار لغت. دو ساله باید بتوانید مثل بلبل حرف بزنید. بدیهی است که برای این کار از یک دفترچه کاغذی و یا یک نرم افزار بر روی گوشی موبایلتان می توانید(باید) استفاده کنید. کلاسهای زبان هنوز در عصر ماقبل اطلاعات سیر می کنند. فریب یک سی دی که اول ترم به شما می دهند را نخورید. آنها نمی خواهند شما از تکنولوژی استفاده کنید.

B – گوش کردن به هر چیزی به زبان انگلیسی. از اخبار و موسیقی گرفته تا کتاب و پادکست و …

C – گوش نکردن به هر چیزی که به زبان انگلیسی نیست.

D – فکر کردن به زبان انگلیسی. می توانید با فحش دادن شروع کنید. یا وقتی طبق عادت قیافه یا وضع ظاهری کسی را توی دلتان مسخره می کنید این کار را به زبان انگلیسی انجام دهید.

E – تماشای فیلم به زبان اصلی و بدون زیر نویس.

F – چت کردن به زبان انگلیسی. آدم بیکار که بخواهد وقتش را حتی با حرف زدن با شما که دارید انگلیسی یاد می گیرید، پر کند بر روی اینترنت زیاد پیدا می شود. من سال 1380 که برای اولین بار به طور جدی شروع کردم به زبان یاد گرفتن، با پیرمردهای بازنشسته آمریکایی به هنگام ورق بازی کردن چت می کردم.

G – ایمیل زدن به آدمهای مختلف. روزی یک نفر را پیدا کنید و برایش یک ایمیل شخصی و معنادار بفرستید با این امید که جوابتان را بدهد. اگر هم نداد مهم نیست. به فوتبایست یا هنرپیشه یا خواننده مورد علاقه تان ایمیل بزنید. به شهردار نیویورک. به پائولو کوئیلو یا گاندی ( اگر مرده باشد هم مهم نیست). به لیدی گاگا، وزیر امور خارجه یا هر کسی که بر روی اینترنت پیدا می کنید. هر کسی از دیدن یک ایمیل شخصی خوشحال می شود حتی اگر آنرا نخواند.

H – دیدن دنیای اطراف به زبان انگلیسی. از کفش و لباس و ظرف و ظروف آشپزخانه خودتان گرفتن تا دماغ عمل کرده یک غریبه در خیابان. چشم ها را باید شست.

I – خواندن کتاب به زبان انگلیسی. اگر اصولا عادت به خواندن کتاب ندارید حتی به زبان مادری، اشکالی ندارد. کسی رزومه کتاب خوانی شما را چک نمی کند. اجازه از کسی هم لازم نیست. یک کتاب به زبان انگلیسی از جایی تهیه کنید و شروع کنید به خواندن. اینترنت پر از کتاب مجانی قابل دانلود است.

J – استفاده از کلمات و کم کم جملات انگلیسی در محاورات روزمره. نگران قضاوت دیگران یا آسیب زدن به فرهنگ و تمدن چندهزار ساله خودتان نباشید. حفظ این چیزها وظیفه کسان دیگری است. وظیفه شما فقط یادگیری زبان است.

در ضمن با انجام کارهای فوق نیاز زیادی به حفظ کردن قواعد دستوری نخواهید داشت. کسی کلاس زبان می رود که این کارها را انجام نمی دهد. کسی هم که این کارها را انجام نمی دهد قاعدتا زبان یاد نمی گیرد.

از کلاس زبان که بگذریم کلاسهای دیگری هم هست. کلاس نقاشی، آشپزی، مجسمه سازی، مثنوی، کارآفرینی، طبیعت گردی، فارکس، طلاسازی، فتوشاپ، حسابداری، کارگردانی، موسیقی، آرایشگری و …

خودتان حساب کنید ترافیکی را که خیل عظیم شرکت کنندگان در این کلاسها ایجاد می کنند. شرکت کنندگانی که شور و شوقی برای یادگیری چیزی که به یادگیری آن مشغولند ندارند. کلاس نقاشی می روند بدون اینکه بیست و چهار ساعته دغدغه یادگیری درباره سبکهای مختلف نقاشی، تاریخ نقاشی، زندگی نقاشان مختلف دنیا و اصولا هر چیز مرتبط با نقاشی را داشته باشند.

“من باید صبحها زودتر بیدار بشم.” را بخوانید.

اشکال ندارد اگر از همین امروز رفتن به کلاسی را که پنج سال است بدون شور شوق می روید، متوقف کنید. من نمی دانم شور و شوق (passion) چه جوری به وجود می آید یا چه جوری از بین می رود. خوب است یا بد. روشهای کاهش یا افزایش آن کدامند و الخ. حرف من فقط اینست که کلاس رفتن از نشانه های بارز عدم داشتن شور و شوق است.

مطالب مرتبط:

ده پیش نیاز یادگیری

دو روش برای استاد شدن در هر کاری

 

 

7 دیدگاه

  1. سلام
    میشه یه آیکون سوپر لایک بذارید زیر پست هاتون!
    آخه من چطوری بگم:
    سوووووووووووپر لااااااااااااااااااایک
    🙂

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *