دوازده روش غلبه بر تنهایی

وقتی برای اولین بار در سرویس گوگل پلاس (+Google) ثبت نام کردم به من پیام داد که:

you might be lonely!

ممکن است تنها باشم؟ ممکن است احساس تنهایی بکنم؟ به گوگل پلاس چه ربطی دارد؟ گوگل پلاس می تواند به من کمک کند که از تنهایی در بیام. به روشهای مختلف. تنهایی چیز خوبی نیست. تنهایی می تواند علت خیلی از بیماریها باشد. مثل فشار خون، سرطان، بی خوابی، افسردگی یا سکته قلبی. تنهایی می تواند منجر به مرگ بشود. بسیاری از پزشکان معتقدند که تنهایی با بدن انسان همان کاری را می کند که کشیدن روزی یک بسته سیگار.

ترس از تنهایی فقط به شبکه های اجتماعی مدرن امروزی مثل گوگل پلاس محدود نمی شود. تنهایی در فرهنگهای مختلف به عنوان یک نفرین یا بلای بزرگ که گریبان آدم را گه گداری می گیرد، به خصوص در آثار هنری به وفور یافت می شود. شاعری که از درد تنهایی می نالد. خواننده ای که می خواند “منو تنها گذاشتی و رفتی…” یا خواننده دیگری که خود را “مرد تنهای شب” می خواند. نقاشی که تنهایی را نقاشی می کند. و الخ.

Van GoghThe Night Cafe – Van Gogh

خطر تنهایی برای آدمها خیلی بیشتر و بزرگتر از آن است که من بتوانم اینجا توصیفش کنم. برای نمونه قبض تلفن و موبایل خود را با قبض آب و برقتان مقایسه کنید. بسادگی می توان نتیجه گرفت که ارسال پیامک و حرف زدن با دوستان یا اعضای خانواده با تلفن برای ما گران تر از آب و گاز لوله کشی و برق سیم کشی شده است.

بعضی معتقدند انسان یک “حیوان اجتماعی” است و با دیگران زندگی کردن و رابطه داشتن توی خون و ژن اوست. بعضی دیگر مثل اگزیستانسیالیستها معتقدند که آدم اصولا تنها است. تنها بدنیا می آید، به تنهایی سفر (زندگی) می کند و تنها هم می میرد. ژان پل سارتر معتقد بود که آدمها دوست دارند برای زندگیشان معنایی پیدا کنند و چون این خواسته با پوچی و هیچی جهان هستی تضاد دارد، همین تضاد باعث احساس تنهایی در آنها می شود.

صرف نظر از اینکه کدام نظریه درباره تنهایی درست است، تنهایی واقعیت دارد. همه ما به اندازه کافی در زندگی احساس تنهایی کرده ایم. باز هم خواهیم کرد. خیلی بیشتر از آنچه که انتظارش را داریم. هر بار سعی می کنیم که مثل یک حیوان اجتماعی رفتار کنیم دیر یا زود احساس می کنیم که یارو آدم نیست و بعد احساس می کنیم که ازدیو و دد ملول هستیم. از یک رابطه به رابطه دیگر می رویم. از یک دایره دوستی به دایره ای دیگر. از یک شهر به شهر دیگر. از فیس بوک به گوگل پلاس. فایده ای ندارد. ما تنها هستیم.

با تنهایی چکار می شود کرد؟

1- تماشا کردن تلویزیون.

2- معاشرت بر روی یک شبکه اجتماعی مثل گوگل پلاس.

3- حرف زدن با تلفن.

4- ارسال و دریافت پیامک.

5- رفتن به یک جای شلوغ مثل یک مرکز خرید به امید حرف زدن یا تماشا کردن غریبه ها.

6- رفتن به یک مهمانی.

7- خواندن یک کتاب.

8- مشاوره یا روان درمانی.

8- معاشرت با یک درخت یا هر پدیده طبیعی دیگر.

9- معاشرت با یک حیوان مثل یک سگ.

10- ازدواج. برای از تنهایی درآمدن هر یک از دو طرف.

11- بچه دار شدن. بچه اول برای از تنهایی در آمدن دوطرف. بچه دوم برای از تنهایی در آمدن بچه اول. و الخ.

12- پذیرش تنهایی و بیان آزادانه خود هر وقت که احساس تنهایی می کنیم. تنهایی خوبیهایی هم دارد. تنهایی باعث شکوفایی خلاقیت و آفرینش می شود. خیلی از هنرمندان در تنهایی آثار هنری بزرگی را خلق کرده اند. تنهایی باعث می شود آدم به هویت واقعی خودش نزدیکتر بشود. در تنهایی آدم کمتر دروغ می گوید. اصولا آدم هر چه تنهاتر باشد نیاز و فشار کمتری هم برای دروغ گفتن به خودش و دیگران پیدا می کند. در تنهایی آدم راحتتر می تواند دهنش را ببندد.

13- شمردن مزایای تنهایی در یک موقعیت خاص و ترجیحا نوشتن آنها. مثلا هر وقت که احساس تنهایی می کنیم می توانیم موقعیتهایی را تصور کنیم که تنها نبودیم ولی همین تنهایی فعلی را به آن ترجیح می دادیم. من هر وقت احساس تنهایی می کنم خودم را در یک مهمانی تصور می کنم که شش تا بچه قد و نیم قد در آن ونگ می زنند و جیغ می زنند و به طرف هم چیزی پرتاب می کنند و پدر و مادرشان ضمن قربون صدقه رفتن هر از چندگاهی به آنها می گویند: “نکن” یا “آهسته تر”.  این روش را فقط برای از تنهایی درآمدن روش دوازده اضافه کردم.

 

مطالب مرتبط آینده:

ماجرای رفتن من به مهمانی و احساس شدید تنهایی در آن شب

2 دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *