ما 4 مهمان آنلاین داریم.
بازدید کنندگان امروز: 35 نفر
بازدید کنندگان دیروز: 72 نفر
بازدید کنندگان پریروز: 68 نفر
بازدید کنندگان پس پریروز: 81 نفر
بازدید کنندگان هفته گذشته: 523 نفر
بازدید کنندگان ماه گذشته: 2148 نفر
شما اگر بر روی وب سایتی دارید به دنبال دستور پختن آش رشته می گردید یا بر روی وبلاگی ترجمه شعری از یک شاعرمکزیکی را می خوانید یا اصولا هر کار دیگری که دارید می کنید را می کنید، برایتان چه فرقی می کند که چند نفر دیگر هم درست مثل شما درست بر روی همان سایت مهمان هستند؟ نه خداییش دانستن یا ندانستن این موضوع در زندگی شما چه تفاوتی ایجاد می کند؟
حالا یک ساندویچی کنار خیابان را در نظر بگیرید. خیلی فرق می کند که چند نفر بیرون مغازه برای خریدن ساندویچ صف کشیده باشند یا چند نفر بیرون خیابان برای خریدن ساندویچ صف نکشیده باشند. من خودم در چنین موقعیتی معمولا ساندویچی با طولانی ترین صف را انتخاب می کنم. صف طولانی یک ساندویچی علاوه بر تضمین کیفیت ساندویچ و تازگی مواد اولیه آن (البته از نظر شرکت کنندگان در صف) فرصت مناسبی را هم برای گفتگو، گذران وقت، سرگرمی، آشنایی، تبادل نظر، تبادل شماره تلفن و … در اختیار مشتریان قرار می دهد.
از ساده ترین تکنیکهای این فعالیت شهری که می توان آنرا “صف بازی” نامید، خارج شدن از صف، برداشتن یک منو و برگشتن به صف است. برای این کار حتما باید از نفر پشتی بخواهید که جای شما را نگه دارد و دلیل ترک صف خود را هم بطور شفاف به او بگویید. آیتمهای منو بهترین بهانه برای آغاز صحبت با نفر پشتی یا جلویی(بهتر است از همان اول انتخاب کنید و به انتخاب خود وفادار بمانید) است. پرسیدن راجع به آیتمهای منو از کارهایی مثل پرسیدن مدل گوشی تلفن یا قرض گرفتن سیگار یا آدامس خیلی بهتر است. نشان می دهد شما اطلاعات و همچنین سلیقه غذایی دارید. یا اینکه حداقل برایتان مهم است که غذاهای (چیزهای) جدید را تجربه کنید. کافیست خودتان را مشتاق نشان بدهید حتی اگر درباره سوسیس بندری سؤال می کنید. سؤالهایی مانند “شما تا حالا بندری اینجا رو خوردین؟” یا “شما می دونین که اینجا تو بندری فلفل قرمر می ریزن یا نه؟” با وجود اینکه ممکن است ساده و حتی احمقانه به نظر برسند، ولی در اکثر مواقع کارآمد هستند.
می توانید بیشتر از یک منو بردارید تا به شخص مورد نظر بدهید ولی بهتر است اینکار را نکنید. اگر خیلی در صف بازی مهارت پیدا کنید و هدف شما نفر جلویی باشد ممکن است وقتی نوبتش می شود از شما بخواهد که برای شما هم ساندویچ سفارش یدهد. با کمی تعارف اجازه بدهید که این کار را بکند. ولی اگر هدف شما نفر پشتی بود، به هنگام سفارش غذا اصلا تعارف نکنید. سفارش خود را بدهید. بعد که هدف شما در حال سفارش دادن است یک دفعه ظاهر شوید و بگویید که یک چیزی یادتان رفته و از او خواهش کنید که برای شما سفارش بدهد. قدمهای بعدی را خودتان حدس بزنید. اگر تازه می خواهید صف بازی را شروع کنید برای رسیدن به نتیجه باید صبور باشید. فراموش نکنید که برای استاد شدن در هر کاری دو روش بیشتر وجود ندارد.
کسی ممکن است اعتراض کند که وب سایت با ساندویچی فرق می کند و صف کنار خیابان با یک عدد بر روی صفحه مانیتور آنهم در هنگام گرفتن سرویسی که بدون صف ارائه می شود، از زمین تا آسمان فرق دارند و الخ. مسئله تفاوت وب سایت و ساندویچی نیست. مسئله تشابه جهانبینی گردانندگان آن است.
مطالب مرتبط:
یعنی اگر نویسنده بتواند فقط و فقط بر یک نفر تاثیر بگذارد رسالت خود را انجام داده؟
هر چند که بیشتر بهتر