الف- خور و خواب و خشم و شهوت. در این لایه احتمالا به اندازه کافی آب و غذا و سکس گیر شما نمی آید. یا بدست آمدنش کاملا اتفاقی است. آدمهای دیگر ممکن است چیزی را که بدست آورده اید از شما بگیرند یا چیزی را که فکر می کنید باید مال شما بشود به شما ندهند.
ب- خور و خواب و خشم و شهوت. در این لایه از هرم کافی است که ساعت هفت و نیم صبح توسط انگشت یا یک کارت حضورتان را در جایی اعلام کنید. چیزی که بدست می آورید قابل پیش بینی است و معمولا کسی آنرا (در سطح فردی) بر خلاف میل خود شما از شما نمی گیرد. طوری رفتار می کنید که گویی تامین آب و غذای فراوان بدهی جهان هستی به شماست. تلاش شما بجای بدست آوردن نیازهای اولیه، بر روی خرید چیزهایی که نیاز ندارید یعنی کالاهای موجود در بازار متمرکز می شود.
ج- خور و خواب و خشم و شهوت. از طریق وایبر و فیس بوک و وبلاگتان درباره کم و کاستی جهان هستی و بی عدالتی نظام اجتماعی و بی شعور بودن آدمهای دیگر در راستای کامل ارضا نشدن نیازهای اولیه خود مطلب می نویسید و عکس به اشتراک می گذارید. با کسانی که نیازهای اولیه شان تقریبا به اندازه نیازهای اولیه شما ارضا شده (نشده) باشد دوست می شوید و به جامعه بزرگتری تعلق می یابید.
د- خور و خواب و خشم و شهوت. به این لایه از هرم که برسید می توانید با اعتماد به نفس به دیگران که در هرم مازلو پایین تر از شما قرار دارند بگویید چگونه خودشان را بالا بکشند. وجنات شما نشان می دهد که به “آنجا” رسیده اید. دیوار فیس بوک یا مطالب وبلاگ شما همچون یک دستگیره یا یک پله نردبان می تواند برای بالا آمدن افراد دیگر به بشریت کمک کند. طوری وانمود می کنید که گویی نیازهای اولیه در شما هرگز وجود نداشته است. به ندرت گرسنه می شوید. معمولا توالت نمی روید یا اگر هم می روید هیچ کس متوجه این امر نمی شود. سکس؟ شغب است و جهل و ظلمت مگر با کسی سی سال جوانتر از خودتان و آنهم در لایه های پایینتر هرم با انگیزه کمک به رشد بشریت.
ه- خور و خواب و خشم و شهوت. نوستالژی وار یا بنا به تامل و مکاشفه و درسهای زندگی به یاد لایه اول هرم می افتید. می توانید حتی برای لحظاتی هم که شده دهنتان را ببندید و با هبوط در هرم مازلو از ارضا شدن نیازهای اولیه تان درست مثل همان روزها لذت ببرید. می توانید حتی برای لحظاتی هم که شده خودتان باشید و خزعبلات لایه های میانی هرم مازلو را آنلرن کنید. ولی حالا بدون چشمداشت به لایه های بالاتر هرم و بدون حسادت به کسانی که به آنجا رسیده اند. خور و خواب و خشم و شهوت.
تصمیم به نوشتن ندارید!؟
راجع به شکست عشقی نمی نویسید؟
علی جان چرا راجع به ” چگونه یاد گرفتم که افسردگی ام را دور بزنم و ادم بهتری / بدتری باشم” نمی نویسی ؟
مطالب زیادی در این زمینه نوشته ام
خیلی با معنا و تفکر برانگیز بود.
بخصوص این جمله
“می توانید حتی برای لحظاتی هم که شده خودتان باشید”
عالی بود. جان کلام بود